Nostalgía nr. 8. Vatnaskógur

Í byrjun myndarinnar um Jón Odd og Jón Bjarna eru nokkur myndbrot úr daglegu lífi drengja í Vatnaskógi. Ég var að horfa á þetta um daginn og allt í einu greip mig svakaleg nostalgía. Ég fór í fyrsta skipti í Vatnaskóg sumarið 1981 og lét ekki staðar numið fyrr en eftir fimm skipti sumarið 1985. Þetta var og væntanlega er alveg einstakur staður þó ég hafi ekki tekið þátt í starfi KFUM þar fyrir utan. Minningarnar tengjast oftar en ekki lykt eins og oft vill vera og þá sérstaklega sveittri og blautri björgunarvestalyktinni í bátaskýlinu, notalegri fúkkalyktinni í kapellunni, lyktarblöndunni af matarílátum og eldamennski í matsalnum og lykt af tannkremi við stálvaskana í Laufskálanum, sem reyndar leit út eins og vinnubraggi. Önnur atriði sem ég man vel eftir eru sjoppuferðir í kjallara Gamla skála einu sinni í viku til að ná í Pepsi í gleri með lakkrísröri og Nóakropp, brauð með rifsberjahlaupi í kaffitímanum, fyrrverandi trommuleikari Trabant vinna öll frjálsíþróttamót í Adidas galla með bandi undir iljunum og glæstum sigrum á knattspyrnuvellinum með Bjarka Pétursson fremstan í flokki. Ég man meira að segja fatanúmerið mitt, 1262, enda var auðvelt að muna það vegna Gamla sáttmála. Dálítið nördalegt en það hefur nú aldrei talist töff að sitja með fullum sal af strákum í litlum sal og syngja Áfram kristmenn krossmenn á fullum styrk. Eða hvað?