Íslensk knattspyrna

Ég er oft spurður að því hvort ég sé ekki Bliki. Sennilega er ástæðan sú að ég kem úr Kópavogi eins og Leoncie og minni, þekking eða hugmyndaflug flestra nær ekki lengra en svo að halda að Breiðablik sé eina félagið í næst stærsta bæ landsins. Ég svara því alltaf að ég sé fyrst og fremst ÍK ingur en þar á eftir sé HK ingur í botnbaráttunni og KR ingur á toppnum. E-ð misskildu KR ingar þessi ummæli mín í fyrra og virðast ætla að misskilja þau aftur í ár.

En Bliki er ég ekki og verð aldrei. Eftir áralanga baráttu í yngri flokkunum þar sem við ÍK ingar vorum alltaf eins og ljótu stelpurnar í háskólamyndunum sem komast ekki í klappstýruhópinn, var ég búinn að taka Breiðablik í sátt. Það breyttist hins vegar á einu kvöldi í fyrra þegar HK og Breiðablik mættust á Kópavogsvelli. Þegar Blikarnir skoruðu þriðja markið án þess að HK hefði náð að svara var mér litið upp í stúku þar sem stuðningsmenn Breiðabliks fögnuðu markinu af yfirlæti og hroka í garð HK inga. Á þessari stundu rifjaðist upp fyrir mér sú tilfinning hversu óþolandi var að vera í litla liðinu í Kópavogi í gamla daga og það fáránlega forskot sem Breiðablik hafði á ÍK þegar kom að stuðningi frá bænum. Þessi pirringstilfinning breytir því hins vegar ekki að margir jafnaldrar mínir í Breiðablik eru miklir öðlingar og lítið við þá að sakast. Þeir voru bara einfaldlega betri en við í fótbolta og þurftu því sannarlega ekki forgjöf frá bænum.

Það hlakkaði því í mér þegar Blikarnir voru komnir 1-5 undir í gær. Ef HK gengur illa er ágætt að Blikarnir rifni ekki úr monti. Ég vil samt óska Adda Grétars og Árna bakverði góðs gengis. Ég þekki þá bara af góðu en um aðra leikmenn er mér alveg sama, nema ef vera skyldi yngri sonur Hafliða Þórssonar. Ég hefði ekki viljað sjá hann fá á sig sex mörk í gær.

Það má hins vegar hrósa Blikum fyrir stuðningsmannasíðuna blikar.is. Á henni eru myndir úr sögu UBK allt aftur til sjötta áratugarins. Þar er m.a. að finna þessa liðsmynd. Þegar ég sá myndina var ég löðrungaður af nostalgíu eins og svo oft áður. Hún var nefnilega ein af opnumyndunum í Vikunni af liðum í fyrstu deild sumarið  1981 og ég man óljóst eftir því að hafa beðið spenntur eftir að mamma keypti Vikuna í e-m sjoppum úti á landi svo ég gæti skoðað hvaða lið væri á opnumyndinni, sem var eiginlega plakkat. Stundum voru reyndar myndir af Human League og öðrum vinsælum hljómsveitum en mig minnir að mér hafi meira að segja fundist það flott. En bestur var Willy Breinholst.

Þetta minnir á að það mætti e-r sniðugur fara í það að setja upp knattspyrnusafn á Íslandi. Það eru tónlistasöfn í Keflavík og Bíldudal og því væri tilvalið að sett yrði upp knattspyrnusafn á Akranesi með ljósmyndum, vídeóum, leikskrám, bikurum, treyjum, fánum og alls kyns drasli. Öðru hverju væru tímabundnar sýningar eins og atvinnumenn í Þýskalandi eða Belgíu eða sérstök sýning um Hemma Gunn, Albert Guðmundsson eða Tryggva Guðmundsson.

Það er reyndar vísir að svona safni í Litlu kaffistofunni. Ég mæli kannski ekki með roastbeef brauðinu hjá þeim en sýningin Stiklur úr íslenskri knattspyrnusögu er vel þess virði að kíkja á. Þó ekki væri nema til að sjá alvöru vegasjoppu en ekki þennan viðbjóð sem boðið er upp á við hverja bensinstöð.

Athugasemdir

[Helga Kristjánsdóttir, 28.5.2008 kl. 04:36]

Ungi vinur rakst á þetta blogg,eftir ótímabæra "vöknun",ekkert er óeðlilegt við að þeir sem "kveiktu eldana"nytu stuðnings eftir áralangt sjálfboðaliðsstarf,þar sem þeir urðu alltof lengi að leika sína heimaleiki á Melavelli í Reykjavík.Eðli stuðningsmannaliða er að fagna við sigur,þannig urðum við Blikar að kyngja því að H.K.fagnaði gríðarlega þegar þeir unnu okkur á Kópavogsvelli 200?.Að vera Bliki er ekki að vera á móti H.K.Kallið þið ykkur ekki stórveldi,erþað ekki ögrandi slagorð,það stuðar mig ekki ég á að minnstakosti 3 afkomendur í þessu stórveldi hef farið með H.K liðinu í keppni við sameiginlegt lið Eskifjarðar og Reyðarfjarðar sem H.K: vann fagnaði vel en ekkert jafnast á við BLIKASIGUR.lifðu heill

[EG, 28.5.2008 kl. 10:44]

Það er ekkert að því að Blikar fagni marki en ég áskil mér allan rétt til þess að telja mig andstæðing Blikaliðsins. Punkturinn í færslunni er sá að ég taldi mig á tímabili vera velviljaðan og jákvæðan í garð Breiðabliks en svo rann upp fyrir mér að ég hef engar forsendur eða ástæður til þess að styðja liðið. Það er einfaldlega höfuðandstæðingur HK og sem slíkur vil ég alls ekki að þeim gangi betur en mínum mönnum. Sama á við um þann ríg sem er á milli KR og Vals eða KR og Fram.

Að nota orðið stórveldi getur seint talist ögrun. Ég er nokkuð viss um að flestir innan HK átta sig á því að klúbburinn er varla stórveldi, hvorki hérlendis né erlendis. Þetta er því væntanlega frekar notað í gamni en alvöru.

Skil svo ekki þetta tal um að þá "sem kveiktu eldana". Halda Blikar virkilega að þeir séu þeir einu sem unnu sjálfboðaliðastarf? Ég man eftir mönnum sem borguðu með sér í starfi fyrir ÍK. Samt var jafnan komið að lokuðum dyrum hjá bænum og það væri út í hött að þræta fyrir það að staða Breiðabliks hafi verið mun sterkari innan bæjaryfirvalda á sínum tíma. Það má líkja þessu við systkini þar sem Breiðablik var eldra barnið og augasteinn foreldra sinna. Seinna kom litla ljót sem átti að fara í lakið og enginn vildi sjá.

Að lokum verð ég að játa að ég missi ekki svefn yfir gengi Breiðabliks og varla HK heldur. Það er bara skemmtilegra að krydda þetta aðeins.

[Hlífar (IP-tala skráð) 5.6.2008 kl. 00:40]

Er ekki kominn tími til að grafa gömlu málin, gleðjast ef Kópavogsliðum gengur vel?

Áfram HK og líka Breiðablik. :)

[Sævar Már Sævarsson, 6.6.2008 kl. 10:08]

Nei.