Af drengjum

Ég vil taka fram að ég styð Dag heilshugar í embætti borgarstjóra og hef mikla trú á honum. Hins vegar er meðfylgjandi mynd með eindæmum illa útfærð. Það fyrsta sem manni dettur í hug er klassískt minni úr skíða-, skóla- og íþróttaferðalögum síðustu aldar. Nokkrir krakkar stilla sér upp í óspilltri hamingju þess að vera frjáls með vinum sínum, án afskipta foreldra. Augnablikið er ómetanlegt þannig að maður verður að grípa utan um næsta mann og sýna honum, og öllum þeim sem skoða munu myndina, að manni þyki vænt um hann og ekki síður vænt um staðinn og stundina.

Nema að Dagur er í jakkafötum sem lyftast aðeins upp þegar hann grípur um axlir hryllingsmyndamannsins. Sem breytir stöðunni aðeins og fer kannski að minna meira á fermingardreng sem hefur fengið vini sína í veisluna. Nema þeir eru ekki spariklæddir, eins og oft vill vera með 14 ára stráka, heldur angandi af hormónum og hvolpaviti.