Klámsaga

16.2.2007 | 10:56

Það eru allir að tala um e-a klámráðstefnu sem verður haldin í Reykjavík á næstunni. Nú verð ég að viðurkenna að ég vissi ekki að haldnar væru ráðstefnur vegna kláms en eflaust verður að kynna framfarir og sérfræðingar verða að bera saman rannsóknir sínar á þessu sviði sem öðrum.

Ég sá fyrst klámmynd þegar ég var 12 ára. Við fórum nokkrir bekkjarfélagar heim til eins úr hópnum eftir skóla og sátum hálf bjánalegir í apaskinnsgöllum fyrir framan skjáinn, meðan fólkið átti í atlotum sem maður hefði aldrei séð áður. Öðru hvoru runnu upp úr okkur komment sem uppskáru vandræðalegt fliss.

Allar götur síðan við félagarnir sátum í stofunni í Selbrekkunni hef ég velt þessum bransa fyrir mér. Hvaða fólk er það sem fæst til að leika í þessum myndum? Sumir vilja meina að klámi ætti ekki að mótmæla þar sem þessi bransi sé einn af fáum þar sem konur eru með hærri laun en karlar. Á móti getur maður spurt sömu menn hvort þeir væru til í að dætur þeirra, systur eða mæður sneru sér að klámleik. Svarið yrði væntanlega nei, jafnvel þó launin væru sambærileg við laun Bjarna Ármannssonar. Ástæðan er einföld, klám er niðurlægjandi fyrir þá sem taka þátt og þeir sem veljast til þess eru sennilega annaðhvort brenglaðir eða í þessu vegna neyðar.

Á áttunda áratugnum var gerð fræg mynd sem heitir Deep Throat. Aðalhlutverkið var í höndum Lindu Lovelace sem þannig varð ein fyrsta klámmyndaleikkonan sem öðlaðist frægð. Mörgum árum seinna kom hún fram og sagði frá misþyrmingum og hótunum við tökur, jafnvel með byssu. Svipaða sögu er að segja af Traci Lords, sem söng bakrödd með Manic Street Preachers í lagi um misnotkun í klámmyndabransanum. Flestar myndir Traci Lords voru gerðar áður en hún var 18 ára, og e-r þegar hún var 15-16 ára, og því bannaðar í dag. Skv. íslenskri skilgreiningu var hún barn á þessum tíma en samræðissveinar hennar talsvert eldri. Hvað væru slíkir menn kallaðir í Kompás?

Meira að segja kallarnir koma illa út úr þessu. Ég sá mynd um hinn goðsagnakennda Ron Jeremy um daginn. Maðurinn er feitur, loðinn, með yfirvaraskegg og sítt að aftan. Hann er hins vegar með mikið undir sér og segist hafa átt samræði við mörg þúsund konur. Ég átti von á því að myndin gengi aðallega út á hvað Ron er rosalega heppinn, sífellt umvafinn sílíkonsprengdum stúlkum sem gætu verið dætur hans. En raunin varð önnur. Aumkunarverðari mann hef ég sjaldan séð, hann er nískur, einmana, sífellt að reyna að brjótast út úr kláminu en getur það ekki vegna hæfileikaleysis, virðist vera einhverfur að e-u marki og svo toppaði hann allt með því að hafa munnmök við sjálfan sig. Maðurinn er sífellt að reyna að verða kvikmyndastjarna en virðist annað hvort vera drepinn eftir 2-5 sekúndur eða klipptur út úr þeim myndum sem hann fær tækifæri í.

Svo má ekki gleyma því að klám er til víðar en í Bandaríkjunum. Þó frægustu klámmyndastjörnurnar keyri um á Ferrari þá er ekki þar með sagt að sama gildi um þær konur sem leiðast út í klám í Asíu, Afríku, S-Ameríku eða A-Evrópu. Ég held að flestir geti verið sammála um að meirihluti þess efnis sem þaðan kemur er framleitt undir vafasömum kringumstæðum og sennilega mest allt í skugga vændis og neyðar. Þeir sem eru ekki sammála geta e.t.v. litið til þess að fáir vissu til þess að níu ára gömlum drengjum væri ítrekað nauðgað á unglingaheimili á Íslandi, sem yfirvöld voru með á sínum snærum. Viðbjóðurinn leynist víða.

Ég ætla svo sem ekki að vera með neina hræsni, viðurkenni fúslega að ég hef horft á klám öðru hverju frá því ég var tólf ára í Universal skóm, eins og stór hluti þjóðarinnar. Það hefur hins vegar verið lítið um það undanfarin ár enda þroskast maður og vitkast með árunum auk þess sem sú staðreynd að eignast dætur breytir einfaldlega sýn minni á lífið. Klámiðaðurinn er einfaldlega ömurleg rotþró.

Flokkur: Bloggar | Breytt s.d. kl. 10:58 | Facebook