Titanic Spánar

Um daginn var viðtal við Antonio Banderas í Marca, vinsælasta íþróttablaði. Banderas er Real maður en segir að liðið sem hann dáir sé eins og Titanic, beri sig glæsilega og þykist vera stærst og best en undirstöðurnar séu svo lélegar að liðið sé á leið í kaf. Þó hann sé kannski ekki uppáhalds fótboltapenninn minn þá hefur Banderas rétt fyrir sér. Nýjasta dæmið er í AS, öðru íþróttadagblaði, í morgunn. Þar er fullyrt að Diarra, leikmaður Lyon, vilji spila með Real frekar en man. utd. en hins vegar hafi ekkert heyrst í forráðamönnum Madrid. Þetta er alveg dæmigert fyrir afspyrnu lélegar hreyfingar þeirra á leikmannamarkaðnum á síðustu árum. Ég ætla að taka nokkur dæmi:

Sumarið 2003 stóð til að fá Gabriel Milito til liðsins. Hins vegar var hætt við vegna meiðsla sem hann hafði orðið fyrir en virtist búinn að jafna sig af. Hann fór til Zaragosa í staðinn þar sem hann hefur blómstrað í vörninni og Liverpool hefur velt honum fyrir sér. Hins vegar keyptu þeir Woodgate ári seinna sem var meiddur þegar læknisskoðun fór fram og spilaði ekki í rúmt ár á eftir. Á maður að skilja þetta?

Sumarið 2003 voru uppi hugmyndir um að fá Ronaldinho. Eins og frægt er orðið taldi einn markaðsfræðingurinn að hann væri of ljótur. Það þarf ekki að spyrja af því hver nagar sig í handarbökin núna.

Sumarið 2004 átti að kaupa Etoo aftur frá Mallorca en hins vegar vildi Florentino Perez lána hann til annars liðs fyrsta árið þar sem Ronaldo væri fyrir. Etoo sagðist ekki geta sætt sig við þetta og fór til barca. The rest is history.

Sumarið 2003 var Beckham fenginn til liðsins. Nú ætla ég ekki að blammera hann persónulega, hann hefur oft átt fína leiki og lagt sig fram. Hins vegar raskaði þetta ákveðnu jafnvægi, Carlos Queros var fenginn inn sem nútímalegur þjálfari sem þekkti til Beckham, og út fóru Hierro, Del Bosque og síðar Makelele, sem ekki taldi sig fá greitt í samræmi við mikilvægi. Áherslan á markaðssetningu sigraði orrustuna en hefur nú tapað stríðinu. Eins og stóð á forsíðu Marca á fimmtudaginn þegar barca tryggði titilinn: Gana el fútbol (pierde el marketing).

Sumarið 2004 tók Camacho við liðinu. E-a hluta vegna vildi hann ekki fá Xabi Alonso til liðsins þó hann hefði valið hann í spænska landsliðið fyrr um sumarið. Ég sé einna mest eftir þessum leikmanni.

Í vandræðunum í vetur datt þessum snillingum ekki annað í hug en að fá Cassano til liðsins. Þetta er frægur vandræðagemsi og í leikjum Real hefur hann ekki sýnt margt af því sem gerði hann að eftirsóknarverðasta unglingi Ítalíu á árum áður.

Þetta eru bara örfá dæmi um vitleysuna sem hefur verið í gangi. Nú hefur enn einn forsetinn tekið við og starf félagsins er í uppnámi. Telja margir að Perez sé hins vegar enn þá sá sem stjórnar í alvörunni. Þvílíkt rugl en ég styð samt mína menn í gegnum þennan dimma dal.

Athugasemdir

[Jón Agnar Ólason, 6.5.2006 kl. 10:15]

Það er algert met, hve ótrúlega forráðamönnum þeirra marengspilta hafa verið mislagðar hendur í leikmannakaupum frá og með Beckham. Sumt voru draumar sem ekki rættust (Robinho, Owen) og annað óskiljanlegt frá upphafi (Gravesen, Woodgate). Það þarf að moka út skófluvís af flór á þessum bæ. En Xabi Alonso fer hvergi ;)